Behandeling van GHB-afhankelijkheid na detoxificatie (2016)

In dit rapport worden een aantal onderzoeksvragen rondom GHB-afhankelijkheid beantwoord.

Het gaat hierbij om:

1. Wanneer wordt er gekozen voor ambulante of intramurale detoxificatie en wat zijn de verschillen in de behandeluitkomst daartussen?
2. Welke behandelinterventies worden binnen de Nederlandse verslavingszorginstellingen aangeboden ter preventie van terugval bij GHB-afhankelijkheid?
3. Wat zijn voorspellers voor terugval in GHB gebruik na detoxificatie?
4. Wat is de mogelijke effectiviteit van Baclofen ter preventie van terugval in GHB gebruik na detoxificatie?
5. Wat zijn bevorderende en belemmerende factoren voor GHB-detoxificatie en terugvalmanagement in de dagelijkse praktijk van de verslavingszorg.

De conclusies zijn dat dat de GHB-afhankelijkheid in Nederland een hardnekkig probleem is, dat moeilijk behandelbaar is. Weliswaar verloopt de detoxificatie doorgaans ongecompliceerd, maar vervolgbehandeling na de detoxificatie komt moeizaam tot stand. Hierdoor blijven de terugval percentages hoog. Aandacht voor de deels persisterende cognitieve stoornissen onder GHB-afhankelijke patiënten, het belang daarvan voor terugval en mogelijke aanpassingen van het zorgaanbod is hierbij essentieel. Toekomstig onderzoek zal moeten aantonen of Baclofen daadwerkelijk van toegevoegde waarde is voor de behandeling van patiënten met GHB-afhankelijkheid.